Ieder jaar in de eerste volle week van November, laten de Europese aardappelkwekers en handelshuizen die aktief zijn in Nederland hun nieuwe rassen en laatste kweekresultaten zien aan hun klanten van over de hele wereld tijdens .

Veel van deze rassen zijn bedoelt voor de Industriële verwerking to Friet. Alle bedrijven die deelnemen aan de jaarlijkse rassenshow hebben wel een of meerdere aardappelrassen die bestemd voor deze sektor

De vraag dringt zich op:
 

“Is er wel plaats voor al deze nieuwe aardappelrassen voor de frites-industrie?”

Aardappelwereld (World Potato Magazine) stelde deze vraag aan de deelnemende bedrijven vorig jaar. En dankzij de nieuwe partnership tussen PotatoPro en Aardappelwereld kunnen hun antwooren in deze serie artikelen met onze lezers delen!
 

HZPC research, Metslawier

Robert Graveland, HZPC Research, Metslawier:

“Er is altijd ruimte is voor nieuwe fritesrassen! Aan de telerskant zien we de opkomst van nieuwe rassen met een brede nematodenresistentie, waarmee we telers preventief helpen om in de duurzaamheid van hun grond te investeren. Brede pallidaresistentieshelpen zowel de pootgoed- als consumptieteelt meer duurzaam te worden, hun kapitaal ‘grond’ te verzorgen.”

“Als HZPC streven we ernaar om steeds meer frites- en kwaliteitsaardappelen per hectare te produceren. Daar zitten de processors op te wachten. Vandaar dat we ons daarop focussen in ons kweekprogramma. Hierdoor helpen we de sector in te spelen op de steeds belangrijkere duurzaamheidsfactoren, waarbij we met minder milieudruk meer kunnen produceren.”

“We moeten rassen kweken die sterk zijn en zo weinig mogelijk input vragen. Ons nieuwe ras AlverstoneRusset is hiervan een voorbeeld. Het laat ook in dit uitdagende jaar het verschil zien tussen rassen die minder goed tegen extreem weer kunnen.”

“Vandaar dat we voor de aardappelplant vol inzetten op zowel resistenties boven als onder de grond. Phytophthora- en nematodenresistenties drukken we hard door in ons programma. Keken we vijftienjaar geleden naar twintigeigenschappen per ras, nu zijn dat er vijftig tot zestig. Dit vergroot de complexiteit.”

“Daarnaast is de professionaliteit in de aardappelveredeling enorm toegenomen. Het werken met genetische merkers is daar een voorbeeld van. We laten dit jaar een potentieel ras zien dat uit ons merkergestuurde veredelingsprogramma is voortgekomen.”

“Dat kun je aan dit bijzondere nummer zien dat, zoals je ziet, veilig is weggestopt onder dik plexiglas.”

Een nieuw HZPC aardappelras bestemd voor verwerking tot frites: Alverstone Russet

Robert Graveland:
 

“Het is jammer dat gene editing methodieken onder het strenge Europese gmo-beleid vallen. Aangezien we als HZPC een non-gmo-doelstelling hebben, kunnen we rassen die met deze technieken ontwikkeld zijn niet in Europa afzetten. We zouden hier echter naast resistenties ook abiotische stresstoleranties goed mee aan kunnen pakken.”

“Het zouecht maatschappelijke impact geven, als we alle technieken bij elkaar zouden kunnen optellen. Toch gaat er door de merkergestuurde klassieke veredeling de komende tien tot vijftien jaar veel veranderen in de teeltarealen. De klassieke vrije rassen zullen steeds verder afnemen, omdat naast kostprijs ook maatschappelijke bijdragen harder in de productwaarde gaantellen.”

“We investeren al vijftien jaar in deze technieken. Dit zijn investeringen waar we nu de vruchten van gaan plukken en waarvan we de aanvullende eigenschappen naast de bekende marktwaarden in een ras kunnen opnemen. Dat betekent dat er de komende jaren een grote golf aan resistente rassen aan zit te komen. Dat gaat progressief doorwerken in zowel de resistentieveredeling, agronomie als kwaliteitssystemen.”

“Door onze kennisontwikkeling kunnen we ook met klassieke veredeling verbeterde rassen maken die meer economische opbrengst geven voor de keten. Ons doel is de duurzaamheid voor zowel de teler als de maatschappij te verbeteren.”

“Voor de teler betekent het dat hij beter op de kwaliteit van zijn gronden kan passen en minder ziektedruk heeft. Voor de maatschappij ben je CO2-neutraler door een hogere productie per hectare of minder inzet van meststoffen om te kunnen produceren.”

“Omdat transacties in de keten per kilo wordenafgerekend, blijft opbrengst een driver. Omdat verwerkers niet te veel willen omschakelen in de fabriek, zal bij frites het aantal rassen beperkt blijven.”

“In een versmarkt is ruimte voor meer rassen. Ieder ras en ieder deel van het seizoen vraagt om zijn eigen procesinstellingen in de fabriek. De vraag die we als kwekers moeten beantwoorden, is hoeveel beter het alternatief is. Wat is de kostprijs om vast te houden aan het bestaande rassenpakket en wat leveren nieuwe rassen op?.”